از غذاهای کبابی بپرهیزید!

دکتر الهام محبی

دکتر آرش اعتمادی از پژوهشگران برجسته حوزه سرطان در انستیتو تحقیقات سرطان ایالات‌متحده است. یکی از مقالات تأثیرگذار او که سال ۱۳۹۴ در مجله بین‌المللی سرطان (International Journal of Cancer) منتشر شد، به بررسی ارتباط هیدروکربن­های حلقوی ناشی از سوخت ناقص زغال، چوب و هر نوع سوختی با سرطان‌زایی اختصاص داشت. در این مطالعه ۱۱۱ زن غیر سیگاری از مطالعه بزرگ هم‌گروهی استان گلستان برای تغییرات ژنی DNA (شامل DNA adduct و برخی پلی­مورفیسم­ها­) ارزیابی شد. نتایج حاصل از این مطالعه سطح بالای تغییرات ژنی مرتبط با ایجاد سرطان را در آن‌ها نشان داد. این تغییرات ژنی که در مکانیسم ترمیم هسته سلول نقش دارند مانع از ترمیم هسته شده و خطر ابتلا به سرطان را افزایش می­دهد، سرطان­های تأییدشده مرتبط با این مواد شامل سرطان مری و سرطان ریه بود. در مطالعات متنوعی منشأ این هیدروکربن­های حلقوی به سبک آشپزی و نوع اجاق­های مورداستفاده، در مناطق مختلف نسبت داده‌شده است؛ استفاده زیاد از غذاهای کبابی که مستقیماً با زغال یا چوب و هر نوع سوخت ناقص طبخ می­شوند، سرطان‌زا هستند. همچنین تنورها و اجاق­های زغالی در آشپزخانه و محیط­های بسته به‌واسطه تولید این هیدروکربن­های حلقوی سرطان‌زا محسوب می­شوند.

دود و بوی کباب خیلی اشتها برانگیز است، اما همین دودها و سوختگی‌های روی گوشت کبابی ضمن خوشمزگی می‌توانند سرطان‌زا باشند.

منبع:

Etemadi A, Islami F, Phillips DH, et al. Variation in PAH‐related DNA adduct levels among non‐smokers: The role of multiple genetic polymorphisms and nucleotide excision repair phenotype. International journal of cancer. 2013;132(12):2738-2747.

دکتر آرش اعتمادی، پزشک و متخصص اپیدمیولوژی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای پسادکتری از بخش اپیدمیولوژی سرطان و ژنتیک از انستیتو ملی تحقیقات سرطان ایالات‌متحده آمریکا، در حال حاضر یکی از دانشمندان آن انستیتو است که در زمینه تحقیقات مولکولی سرطان و در حوزه پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان به‌ویژه بررسی محصولات دخانی فعالیت دارد.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی: بدون شکر اما به چه قیمتی؟!

شیرین­کننده­های مصنوعی به طیفی از ترکیباتی گفته می­شود که به‌عنوان افزودنی به نوشیدنی­ها و غذاها به‌عنوان جایگزین شکر اضافه می­شوند. اولین شیرین‌کننده مصنوعی، ساخارین، در جریان جنگ جهانی دوم به‌واسطه کمبود شکر وارد بازار شد اما به‌تدریج استفاده از شیرین‌کننده‌های موسوم به کم‌کالری (مانند ساخارین، آسپارتام و سیکلامیت) در بین مردم رواج پیدا کرد. با رواج استفاده از شیرین‌کننده­های مصنوعی محققان به بررسی عوارض سلامتی آن‌ها پرداختند و شواهدی از افزایش خطر ابتلا به سرطان نیز حاصل شد، اما به علت اینکه این مطالعات اغلب روی حیوانات انجام‌شده بود، نتیجه­گیری قطعی در مورد ابتلا به سرطان در انسان موردتردید بود تا اینکه محققان کالج سلطنتی لندن در سال ۱۳۹۴ با انجام مطالعه­ای مروری و تجمیع نتایج مطالعات انجام‌شده در انسان نشان دادند که بین مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی و سرطان رابطه وجود دارد و مصرف طولانی‌مدت و زیاد این مواد خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. گرچه محققان این مطالعه به محدودیت‌های مطالعات موجود اشاره کرده و پیشنهاد می­کنند مطالعات وسیع­تر و دقیق‌تری برای نتیجه­گیری صریح و دقیق‌تر طراحی و اجرا شود.

منبع:

Mishra A, Ahmed K, Froghi S, Dasgupta P. Systematic review of the relationship between artificial sweetener consumption and cancer in humans: analysis of 599,741 participants. International journal of clinical practice. 2015;69(12):1418-1426.

نتیجه‌ای پیدا نشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

پنج × چهار =