مینا هاشمی
نويسنده، مجری و برنامه ساز تلویزیون
دوست من، تويى كه امروز در اتاق‌ها و راهروهاى بيمارستان روزگار مى گذرانى، شايد روزى يكى از مخاطبان من بوده اى.
كودك يا نوجوانى بى خيالِ فردا و فرداها كه شايد تنها دغدغه و مشغله ذهن او مشق شب و حل تمرين رياضى يا حفظ كردن شعرهاى كتاب بود…. تو را به گذشته بردم تا شايد يادآورى بى‌خيالى فردا و آینده در آن روزها، به امروزت رسوخ كند و براى لحظاتى در زمان حال باشى بى هيچ واهمه‌اى، بى هيچ نگرانى از فردا…
دوست عزيز ديروز و امروزم دلم مى‌خواهد بگویم از روزى كه جايى در كتابى درباره “معجزه كلام” خواندم، چقدر نگاهم به دغدغه‌ها، مشكلات و رنج‌هاى زندگى تغيير كرده، از روزى كه خواندم و آگاه شدم، ديگر با خودم و تمام جهان در آشتى‌ام، من ياد گرفتم كه ترس… ترس از شكست، ترس از بيمارى و ترس از آينده بر تمام بدن انسان تأثير مى‌گذارد حتى روند درمان و بهبود را مختل می‌كند. پس نياز به يك ذهن آرام، بى‌باك و رها داريم. ذهن آرام هر آنچه را كه شما نيازمندش هستيد، بر سر راهتان قرار مى‌دهد، و آنچه “شما” امروز نيازمندش هستيد “بازگشت سلامتى است” پس اولين قدم آن است كه ديگر به بيمارى فكر نكنيد و خداى قدرتمند و هستى بخش را پيشاپيش به خاطر بازگرداندن سلامتى تان شكرگزار باشيد، دوست من به گونه‌اى سپاسگزارى كنيد كه گويى نيازتان با دست هاى توانا و گره گشاى او برطرف شده است. نياز امروز همان سلامتى ست.
از واژه‌هاى درمانده، بدشانس و هر توصيف منفى درباره خودتان پرهيز كنيد و فقط و فقط از اين پس تصوير يك بدن سالم و ذهن سالم و يك انسان بانشاط را براى خودتان در نظر آورید.
در ابتدا شايد نتوانيد ذهن و انديشه را مهار كنيد كه تصوير سلامتى شما را ببيند، ولى نااميد نباشيد با تمرين و تكرار ِكلام اميدبخش شما پيروز خواهيد شد و بر ذهن نيمه هوشيارتان اثر خواهيد گذاشت و همانى خواهيد شد كه تصويرش را در ذهن خود ساخته‌ايد انسانى شاد و سلامت…..
پس شما از اين پس يك داروى مهم داريد که همان كلام مثبت و تصوير مثبت خودتان است، براى خودتان و ديگران…
گفتم ديگران يادم هست كه در همان كتاب آموختم
كلام ما قدرت تموجى عجيبى دارد هر آنچه بر زبان مى‌آوريم به سوى خودمان باز مى‌گردد پس بياييد علاوه برخود براى ديگران هم آرزوى شفا و بركت در جسم و روح كنيم و مطمئن باشيم اين امواج خيرخواهى به سوى جسم و روح خود ما هم باز مى‌گردد.
برايتان روزها و شب‌هايى آرام آرزو مى‌كنم و مطمئنم شما قدرتمندتر از بيمارى هستيد و عاقبت پيروزى از آن كلام مثبت شماست. فراموش نكنيم اوكه حافظ ماست، هرگز نمى‌خوابد و تكرار كنيم او كه حافظ ماست، هرگز نمى‌خوابد.
اما در پايان براى پرسنل محترم بيمارستان پيامى دوستانه توأم با احترام و ارادت دارم؛ عزيزان در لحظات پيكار با درد و بيمارى، نگاه پرمهر و كلام سرشار از عاطفه و همراهى و همدلى صميمانه‌ى شما “كولاك” مى‌كند. من خود زمانى براى يك عمل جراحى در بيمارستان بسترى بودم و در آن روزهاى سخت با دو برخورد مواجه شدم؛ يكی برخورد سرد و بى‌روح از يك پرستار و دیگری برخورد توأم با مهربانى و همدلى از يك پرستار ديگر. يكى مهربانى كرد و من دعايش كردم و آن‌يكى خاطره‌اى تلخ در ذهن و دلم گذاشت و رفت. حال تقاضامندم عليرغم سختى روزها و شب‌هاى كار، هميشه بذر مهر بپاشيد و مطمئن باشيد عطر دعاى خير بيماران شما را سرمست خواهد کرد و هواى زندگي‌تان بهار خواهد بود. همه در پناه و تحت حمايت خدايى باشيم كه هرگز نمى‌خوابد.