با مؤسسه خیریه نور در استان تهران آشنا شویم

شیرین فقیه باغمیشه

سال 1393 به‌دنبال این بررسی که نشان می­داد موجی از بیماری سرطان جمعیت میانسال کشور را تهدید می‌کند و با توجه به هرم سنی کشور که به میانسالی نزدیک می­ شد، موسسه خیریه نور تأسیس شد و کار خود را در این زمینه آغاز کرد.

ابتدا ملی یا منطقه‌ای بودن فعالیت موسسه مطرح شد، که الآن در سطح ملی فعالیت می­ کند.

هدف موسسه این بود که در زمینه­های آموزشی، درمانی و تحقیقاتی در زمینه پیشگیری از سرطان نقشی ایفا کند. جای امیدواری است که قدم­های کوچکی در این مسیر برداشته و ان شاءا… در آینده قدم­های بزرگتری برخواهد داشت.

 

اقدامات عملی مؤسسه در جهت پیشبرد برنامه ­ها

براساس برنامه­، قرار بود فعالیت‌ مؤسسه هر سال در دو استان جدید توسعه یابد، اکنون در شش استان دفتر نمایندگی خیریه نور دایر شده است؛ تهران به­ عنوان شعبه­مرکزی، لرستان، یاسوج، شیراز، بندرعباس، آبادان و ایلام. برنامه­های آموزشی این موسسه به سمت آموزش ­های خودمراقبتی و پیش­گیری گرایش دارد. سمینارهای پیش­گیری، سمینارهای پرسش و پاسخ با پزشکان، پخش تراکت، بروشور، فعالیت در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نیز از دیگر فعالیت‌ها در بخش آموزش است. تقریباً در همه استان­ها حداقل یک سمینار برگزار شده است. تعدادی از برنامه­ها که به­صورت فصلی و ماهیانه پیش­بینی شده بود، سال گذشته محقق شد.

یکی، دو پروژه تحقیقاتی در دست بررسی کارشناسی است ولی وارد شدن و شروع آن یک ­مقدار سخت است. همین­که داوری روی طرح­ها به چه شکلی باید انجام شود، کار راحتی نیست، حداقل در تجربه مؤسسه نمی­گنجد. در این زمینه از مؤسسه ملی توسعه تحقیقات علوم پزشکی ایران(نیماد) طی جلساتی راهنمایی گرفته‌ایم. امیدواریم با حمایت نیماد با روش‌شناسی بهتری بتوانیم، پروژه‌های تحقیقاتی را در راستای اهداف خیریه نور به اجرا در آوریم.

ارتباط مؤسسه با بیمارستان­ها و مراکز تحقیقاتی

اکثر نمایندگی­های مؤسسه تجهیز شده­اند و در همه جا فقط با بیمارستان­های دانشگاهی قرارداد دارند به این منظور که آموزش و تحقیقات را هم بتوانند انجام دهند. هرجا دفتر نمایندگی مؤسسه حضور دارد، تفاهم­نامه‌ای با یک دانشگاه مرتبط با آن استان و بیمارستانی که آن دانشگاه معرفی کرده است، دارد. خوشبختانه همکاری دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها بسیار موثر و کارساز بوده، چرا که در این همکاری اهداف و زمینه­های مشترک داشتند.

مؤسسه اکثراً در کنار بخش شیمی‌درمانی و بستری در بیمارستان‌ها، دفاتر مددکاری دارد و آن­جا براساس نرم­افزار مددکاری که توسط مؤسسه طراحی شده است، مشخصاتی از بیمار را وارد می­کنند که شامل مشخصات فردی (از سن گرفته تا نحوه درآمد) است. در مرحله نخست نرم­افزار تعریف می­کند که بیمار به چه سطحی از کمک نیاز دارد، بر آن اساس یک پیشنهاد اولیه می­دهد و بعد مددکاری تصمیم­گیری می­کند.

 

نحوه مراجعه به مؤسسه خیریه نور

1- در بیمارستان­هایی که بخش مددکاری مؤسسه فعال است، بیمار همان­جا مراجعه می­کند و نیازی به معرفی­نامه ندارد و کارش انجام می­شود. در ضمن با داروخانه­های نزدیک بیمارستان­ها قرارداد بسته شده است و مشکل دارویی هم نخواهند داشت.

2- بیمار به بیمارستان­هایی مراجعه می­کند که مؤسسه دفتر مددکاری ندارد. البته مددکاران این بیمارستان­ها با مؤسسه در ارتباط هستند به­عنوان مثال می­توان به بیمارستان­های بازرگان، مهدیه، لولاگر و… در تهران اشاره کرد. مددکار بیمارستان بیمار را به شعبه مرکزی مؤسسه در ونک معرفی می­کند و درآن­جا طی هماهنگی ­های لازم کار آن بیمار پی­گیری خواهد شد. در شعبه­های دیگر هم به این طریق عمل شود.

3- بیمار مستقیم به خیریه مراجعه می­کند و تشکیل پرونده می­دهد. همکاری با این بیمار در حدی که امکان­پذیر باشد انجام می­گیرد.

به هر دلیل که فرد بیمار مراجعه کند، حتی اگر راه حلی برایش نداشته باشد، دست کم گوش شنوایی برای وی خواهد بود. ضمن این­که خیلی از بیماران به­جز خدمات دارویی و درمانی که دریافت می­کنند، به امکاناتی برای اقامت موقت نیاز دارند که گاهی مشکلی بالاتر از مشکل درمانی است. در این زمینه هم خیریه نور، یاری‌گری می‌کند. بخشی دیگر از خدمات مربوط به حوزه روان­شناسی است که ارزشمند است. بیمارانی که مشکل هتلینگ داشته باشند از طریق هماهنگی با مددکاری بیمارستان مسئله اقامتگاهشان مرتفع می­شود. مؤسسه در تهران، بندرعباس و سایر شعبات به­صورت قراردادی بیمارسرا دارد که رفت و آمد، غذا و اقامت به­ازای هر بیمار و یک همراه را متقبل می­شوند.

 

سیستم مالی مؤسسه

صندوق قلک بیشتر در شهرستان­ها پخش شده است. اصلاً درآمد حاصل از قلک خیلی ملاک عمل نیست بلکه هدف فرهنگ­‌سازی و ترویج فرهنگ حمایت از همنوعان است که به منازل می­رود و بچه از همان بچگی مبلغی را در قلک می­اندازد و یاد می­گیرد در یک امر خیر مشارکت کند. این باارزش­تر از کمک­های مالی است.

یک­سری کمک­ها هستند که مالی نیست و نیاز به وقت و انرژی دارد؛ اکثر مدیران مؤسسه در استان­ها افراد مجربی هستند که هدف­شان خدمت به مردم است. در بخش­های مالی هم معمولاً مؤسسه هیچ‌گونه هزینه­های جاری را از بودجه خیرین استفاده نمی­کند. یعنی اعضای هیئت مدیره هزینه­هایی مانند اجاره، رفت و آمد، حقوق پرسنل و یا هرگونه هزینه جاری را تقبل کرده‌اند و کمک خیرین فقط صرف کاری می­شود که نیت کرده‌اند، از کمک دارویی گرفته تا پژوهشی و هر کمک دیگر.

نگاه مؤسسه به آینده

مؤسسه برنامه خیلی بزرگی را شروع کرده و در حال حاضر تنها محدوده کوچکی از آن را در دست دارد. هنوز در استان­های مختلف خیلی کمبود احساس می­شود. طرح جدیدی در استان ایلام شروع شده و به نتیجه مثبت رسیده است.

مؤسسه این اطمینان را می­دهد که هیچ بیماری به‌خاطر تأمین هزینه درمانی، مشکل درمان نداشته باشد ولی آیا می­شود این موضوع را در سیستان و بلوچستان، مازندران و گیلان و بقیه استان­ها هم تسری داد.

 جای امیدواری است که آنقدر مؤسسه به توانمندی برسد و حامی داشته باشد که با کمک سایر مؤسسات خیریه -که خوشبختانه با حضور شبکه ملی بیماری­های سرطان که در همه استان­ها سعی می‌کنند حضور داشته باشند- با تشریک مساعی با همدیگر بتوانند به این هدف جامه عمل بپوشانند.

شمس, سروش شمس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

چهار × 3 =